Dziedzictwo" Evy Tvrdej to powieść otwierającą śląską trylogię autorki, która przenosi nas do Kraiku Hulczyńskiego na Śląsku Opawskim. Opowiada o ciężkich losach kobiet pogranicza od lat 30-tych XX wieku do upadku komunizmu w ówczesnej Czechosłowacji. Tłumaczenie: Karolina Pospiszil Fragment: Agnes była zagubiona, nie wiedziała, co robić, nie miała się nawet kogo zapytać. Jej siostry czuły się podobnie, sąsiedzi zamknęli się w sobie, mało kto miał odwagę cokolwiek oceniać czy krytykować. Odniosła wrażenie, że w Darkovicach panuje strach. W powietrzu wciąż wisiała groźba konfiskaty mienia i przymusowego przesiedlenia gdzieś do Czech. Dlatego też, podobnie jak większość ludzi wokół, zaciskała zęby i starała się jakoś spełniać oczekiwania nowej władzy. Zniosła wiele, ale kiedy chcieli jej wziąć pole i bydło, powiedziała dość. Ani Czesi przed wojną, ani Niemcy w trakcie wojny, ani Rosjanie po wojnie nie wzięli jej majątku. Teraz są tutaj komuniści i chcą jej zabrać wszystko, dzięki czemu żyje. (...) Szkoła i nauczyciel mówiący po czesku. Nie rozumiała go, tylko wpatrywała się w obrazki, które im pokazywał, a kiedy były rachunki, liczyła. Uśmiechnęła się. Właściwie to nigdy nie potrzebowała czeskiego. Nigdy nie pojechała dalej niż do Opawy, a wszędzie w okolicy mogła się dogadać „po naszymu”. Znała też niemiecki, ale ten tutaj znał byle kto. Były czasy, kiedy niemiecki był jej potrzebny, ale one już dawno minęły. Dawno? Heda się rozmarzyła. Już dawno nie myślała o swoim pierwszym mężu. Jego obraz był już zamazany, zostało tylko jakieś mętne wspomnienie… i uczucie. Wyszła za mąż, gdy miała osiemnaście lat. Ślub był w trzydziestym ósmym. Zapowiedzi były jeszcze za Czecha, ale ślub już za Niemca.